Rodzicielstwo w czasie pandemii - Domowy Surwiwal

 

 

Drogi Rodzicu,

przyszedł czas, w którym niełatwo jest nam wszystkim się odnaleźć. Dajmy sobie czas, by pomyśleć, na czym nam najbardziej zależy, bo oczywiste jest, że nie da się jednocześnie pracować zawodowo, prowadzić domu, wypełniać dzieciom dni po brzegi zabawami. W związku z tą sytuacją, rodziny na całym świecie mierzą się teraz z wieloma trudnymi emocjami – strachem, niepokojem i stresem. Najmłodsi czują się zagubieni i przestraszeni, a część z nich nie potrafi nazwać swoich uczuć. Starsze dzieci dopada smutek związany z tymczasową izolacją.

U Twojego dziecka mogą pojawiać się teraz  różne trudne emocje. To samo dotyczy Ciebie. Poniżej przedstawiam kilka istotnych informacji, które mogą pomóc w prawidłowym przepracowaniu emocji panujących w Twoim domu.

 

       

 Obrazy z zdrowie.radiozet.pl oraz spaandmore.pl

 

 CZEGO DZIECI NAM NIE MÓWIĄ...

 

1.  Nie krzycz na mnie. Boję się wtedy Ciebie i myślę, że skoro na mnie krzyczysz to ze mną musi być coś nie tak.

 

2.  Słuchaj mnie. Kiedy opowiadam Ci o tym, co dla mnie ważne,  patrz mi w oczy. Czuję wtedy, że ja i moje sprawy są dla Ciebie ważne.

 

3.  Pozwól mi dorastać w moim własnym tempie. Nie zmuszaj mnie do robienia rzeczy, na które jeszcze mam czas. Pamiętaj, że jestem dzieckiem i najlepiej odkrywam świat poprzez zabawę.

 

4. Uwielbiam, kiedy spędzasz ze mną czas. Jesteś w dobrym humorze, bawisz się ze mną, śmiejemy się i tworzymy piękne wspomnienia, do których jako dorosły będę z przyjemnością wracał.

 

5. Nie porównuj mnie do rodzeństwa czy rówieśników. Czuję się wtedy gorszy, a tak bardzo potrzebuję Twojej akceptacji.

 

6.  Przytul mnie kiedy jest mi smutno. Pozwól mi płakać. Nie mów mi, że chłopcy nie płaczą, że jestem beksą i że powinienem być w dobrym nastroju. Moje uczucia są prawdziwe. Tak samo jak Twoje.

 

7.  Naucz mnie dbania o swoje potrzeby. Wyśpij się, odpocznij, realizuj swoje zainteresowania, spotykaj się z przyjaciółmi. Pokaż mi, że bycie rodzicem i spędzanie czasu z dzieckiem może być źródłem radości. Naprawdę nie chcę widzieć jak cierpisz i poświęcasz się dla mnie, a później jesteś zdenerwowany i sfrustrowany. Martwię się wtedy, że to przeze mnie.

 

8.  Bądź przy mnie kiedy się boję. Nie wyśmiewaj się z moich dziecięcych lęków. Powiedz mi, że też kiedyś bałeś się ciemności i pozwól mi trzymać latarkę przy poduszce.

 

9. Kochaj mnie dlatego, że jestem. Nie dlatego, że szybko biegam, recytuję wiersze i jestem „grzeczny”. Kochaj mnie także wtedy kiedy popełniam błędy i potrzebuję Twojego wsparcia. Potrzebuję być pewny, że kochasz mnie także wtedy kiedy coś mi nie wyjdzie.

 

10.Okazuj miłość swojemu partnerowi/ partnerce. To od Was uczę się rozwiązywania konfliktów, radzenia sobie z trudnymi sytuacjami oraz zrozumienia czym jest prawdziwa miłość.

 

11.Pamiętaj, że najprawdopodobniej przejmę Twoje przekonania o mnie samym, o innych ludziach, o życiu. Znajdź czas, aby zastanowić się, czy Twoje przekonania są prawdziwe i czy będą mi służyć. Jeżeli myślisz, że ludzie są źli i wykorzystują innych, w życiu będzie mi trudniej i będę nieufny.

 

12.Wiem, że kochasz mnie i starasz się dla mnie ze wszystkich sił. Pokaż mi, że gorsze dni i drobne potknięcia są częścią życia. Wyciągnij wnioski, zadbaj o swoje samopoczucie i wybacz sobie. Dzięki temu nauczę się reagować podobnie.

 

13.Uśmiechaj się do mnie. Twój szczery uśmiech działa na mnie kojąco. Czuję się wtedy bezpieczny i kochany. 

 

 

ZŁOŚĆ RODZICA MOŻE MOCNO RANIĆ

 

Obraz z edziecko.pl

 

      Każde dziecko jest inne i inaczej odbiera impulsywne reakcje rodzica. Niektóre dzieci są bardziej wrażliwe i działania pod wpływem złości najbliższych mogą sprawić im ból, a nieprzyjemne uczucia na długo pozostać w pamięci.

    Złość – ani dziecka ani rodzica – nie jest niedobra sama w sobie. Miejmy dla siebie trochę współczucia i zrozumienia. Pamiętajmy, że wylewanie złości na dziecko w niczym nam nie pomoże, a wręcz wszystko bardzo utrudni. Dużo prawdy jest w powiedzeniu: "Ognia ogniem nie ugasisz". Warto przede wszystkim zacząć od zmiany swojego nastawienia i przeanalizowania tego, jakie skutki ma wylewanie złości na dziecko.  

 

Nieradzenie sobie z emocjami może wpływać na twoje pociechy.

1.  Dzieci mogą bać się próbować nowych rzeczy, „wstydzić się”, krępować, myśleć o sobie
w krytyczny sposób, uważać się za kogoś z natury „złego”, kto zasługuje na karę lub krzyk.

 

2.  Dzieci mogą krzyczeć, bić rodzeństwo lub rówieśników. Zauważalna jest korelacja pomiędzy tym jak rodzice traktują dziecko, oraz siebie nawzajem, a jak ono traktuje inne dzieci.

 

3.  Niektóre dzieci gorzej radzą sobie w szkole, nie przejawiają inicjatywy, są bardziej wycofane
i milczące, lub przeciwnie- wykazują agresywne zachowania wobec innych dzieci.

 

4. Dzieci mogą przejawiać brak poczucia własnej wartości, nie wierzą w siebie, brakuje im pewności, aby podejmować nowe działania.

 

5.  Niektóre dzieci mogą być nadmiernie spokojne, przygnębione i smutne. Powodem może być strach przed reakcją rodzica, która nie zawsze jest przewidywalna. Dziecku może brakować wtedy poczucia bezpieczeństwa, a także poczucia bycia akceptowanym oraz kochanym.

Jeżeli zauważamy niektóre z powyższych symptomów, warto zastanowić się, czy mogą być one związane z przelewaniem trudów naszego życia lub dnia i związanymi z nimi emocji na dzieci.

 

 

Apel Twojego dziecka

 

 

 

Bądź blisko, kiedy najbardziej Cię potrzebuję…

 

1. BĄDŹ PRZY MNIE.

Nie odsyłaj mnie do swojego pokoju, abym się sam uspokoił. Czuję się wtedy opuszczony i niekochany. To właśnie teraz, kiedy jest mi tak bardzo trudno, ze wszystkich sił potrzebuję Twojego WSPARCIA i MIŁOŚCI.

2. Pomóż mi poczuć się BEZPIECZNIE.

Mów do mnie łagodnym, kojącym głosem, który kojarzy mi się z Twoim ciepłem i dobrocią. Pozwól, aby Twój głos ukołysał mnie i przywrócił utraconą równowagę.

3. PRZYTUL MNIE.

Pogłaskaj po włosach, pomasuj mi delikatnie plecki jeżeli mam na to ochotę. Kiedy jesteś tak bardzo blisko czuję, że mnie kochasz i mogę na Ciebie liczyć również w trudnych sytuacjach.Twój łagodny dotyk pomaga mi się rozluźnić i uspokoić.

4. NIE KRZYCZ NA MNIE

Twój krzyk sprawia, że czuję się jeszcze bardziej PRZERAŻONY i SAMOTNY.
Kiedy gniewasz się na mnie i karzesz mnie zaczynam źle o sobie myśleć. Martwię się, że pewnie nie zasługuję na Twoją miłość.

5. Bądź dla mnie OPARCIEM, niczym silne, mocno ukorzenione drzewo.

Kiedy tracę grunt pod nogami pozwól mi odpocząć opierając się o jego konar. Tak bardzo potrzebuję teraz Twojego SPOKOJU i opanowania.

6. Kiedy moje małe ciałko zalewają silne emocje, nie tłumacz mi, że zachowuję się niewłaściwie.

W tym trudnym dla mnie momencie czuję, że tonę i jedyne, czego potrzebuję, to poczuć się na nowo bezpiecznie. Zadbaj, abyśmy w przypływie emocji nie utonęli razem.

7. Będąc przy mnie, pomagając mi odzyskać równowagę i utracony spokój pokazujesz mi, że                       nieprzyjemne emocje nie są niebezpieczne i nie zagrażają naszej RELACJI.

8. Wieczorem, kiedy będziesz tulić mnie do snu porozmawiaj ze mną łagodnie o tym, co się                         wydarzyło. Okaż troskę i zainteresowanie. Pomóż mi ZROZUMIEĆ moje uczucia, reakcje                  mojego ciała i potrzeby. PODPOWIEDZ jak mogę zadbać o to, co dla mnie ważne, nie raniąc            bliskich mi osób.

9. Zaplanuj specjalny czas na naukę regulacji emocji.

Naucz mnie i PRZEĆWICZ RAZEM ZE MNĄ różne sposoby radzenia sobie w trudnych chwilach.
Dzięki temu zyskam wartościowe narzędzia, po które będę mógł sięgnąć, gdy będę na to gotowy.

10. Bądź dla mnie wzorem.

Jesteś NAJWAŻNIEJSZĄ osobą w moim życiu. Naśladując Cię uczę się radzić sobie ze swoim smutkiem, złością i innymi trudnymi dla mnie emocjami; uczę się dbać o swoje potrzeby i budować TRWAŁE i WARTOŚCIOWE RELACJE, które będą dla mnie oparciem przez całe życie.

11. Nie bój się popełniać błędów.

To dzięki nim stale się uczymy. Kiedy mnie przepraszasz, uczę się od Ciebie, że warto ODBUDOWAĆ zerwaną WIĘŹ i zatroszczyć się o ukochaną osobę.

12. Zadbaj o swoje potrzeby, zrób dla siebie coś miłego.

Uwielbiam kiedy jesteś w dobrym nastroju i jest nam ze sobą po prostu przyjemnie

 

 

 

 

 

Obraz z zwierciadło.pl

 

      Rozmawiając z dzieckiem o obecnej sytuacji epidemiologicznej. Pamiętajmy, że granica między informowaniem a straszeniem dzieci pandemią koronawirusem wydaje się cienka. Bardzo ważne jest to, by nie obciążać dziecka swoimi lękami, swoimi przeżyciami, swoją trudnością z zaakceptowaniem nowej sytuacji. Starajmy się ważyć i dobierać właściwie słowa. W jaki sposób powinniśmy zatem tłumaczyć dzieciom nową rzeczywistość?

 

 

 

 

NIEWSPIERAJĄCE                               WSPIERAJĄCE

 

Nie martw się.                                         Wiem, że to nie jest      Wszystko będzie dobrze.                        łatwe. Rozumiem Cię.

 

 

Nie ma się czego bać.                            To normalne, że się boimy.

 

 

To zaraz minie.                                       To może trochę potrwać.

                                                               Jak możemy sprawić,

                                                               aby ten dzień był dla

                                                               Ciebie przyjemny?

 

 

Na pewno nie zachorujemy.                    Zrobimy wszystko co

                                                                w naszej mocy, aby

                                                                zadbać o nasze zdrowie

                                                                 i bezpieczeństwo

 

 

 

 

         Czas epidemii jest dla nas trudny, bo żyjemy w dużym obciążeniu.  Często nie wiemy, co robić? Jak postępować i żyć? Co wybierać? Jesteśmy zmęczeni i przeciążeni. Odczuwamy złość, lęk, bezradność, niepokój. Sytuacja zmusiła nas do dokonania radykalnych zmian, do których powoli się przyzwyczajamy. Czasem idziemy do przodu, czasem się cofamy. Zatrzymujemy się w poczuciu zamrożenia. Upadamy. Wstajemy. Wybuchamy. Płaczemy. To wszystko jest częścią naszego doświadczenia. Dla wielu z nas, niczym z najkoszmarniejszych snów... Jest nam bardzo trudno, a presja społeczna wywierana przez kulturę masową, by wykorzystać ten czas na wszechstronny rozwój nas i naszych dzieci, w niczym nam nie pomaga. Potrzebujemy empatii i łagodności. Akceptacji i pozwolenie sobie na to, by pobyć w tym, co czujemy. Przyjęcia tego, na co nie mamy wpływu i uwolnienia się od przekonania: że coś musimy, należy, trzeba...

      Bo w istocie NIE trzeba! Nie trzeba wymyślać dziesiątek kreatywnych zabaw i zdobywać edukacyjnych szczytów. Być wzorowym i świetnie zorganizowanym rodzicem. Stawać na rzęsach, by dziecko się nie nudziło. To NIE jest czas na prześciganie się w twórczych działaniach i wielkich osiągnięciach, ale na łagodność i ODPUSZCZENIE.

"Nie musisz" nie oznacza "nie możesz".
Ale "możesz" oznacza "masz ma to zgodę".

    Kiedy "masz na to zgodę" to nawet ze wspólnego patrzenia przez okno wykiełkuje chwila bliskości.  Pamiętajmy o tym w tym szczególnym i dla Nas i dla Naszych Dzieci czasie.

 

 

10 POMYSŁÓW NA MAŁO ANGAŻUJĄCE ZABAWY Z DZIEĆMI

 

1. Leżenie na kanapie/kocyku. Przytulanie, masowanie, drapanie, odgadywanie liter rysowanych palcem przez rodzica na plecach   

 

2. Domowy piknik patrzenie i picie ulubionej herbaty.

 

 

 

3. Turlanie się po podłodze.

 

 

 

4. Przechodzenie przez sieć.

Owijamy stoły, kzresła, nogi od stolików w wybranym pokoju w taki sposób, że powstaje sieć przez którą przechodzi dziedcko. JEgo zadaniem jest niedotykać wiszących nici.

 

 

 

5. Zwijanie dziecka w koc jak naleśnik.

 

 

6. Kołysanie w hamaku z kocyka.

 

 

7. Ciepło-Zimno. 

Chowany kilka zabawek, których dziecko szuka.

 

 

8. Dziki taniec.

 

 

 

 

9. Zabawa w chowanego.

 

 

10. Wspólne słuchanie audiobuka.

 

 

 

 

 

 

 Źródła:

* www.unicef.pl

* www.swps.pl

* www.partycjajuszkat.com

* www.magdalenabockomysiorka.pl

* www.zdrowie.wprost.pl

* www.psychomedic.pl

* www.zwierciadło.pl

* www.kreatywnieaktywni.pl